- poderwać (się)
- poderwać (się) {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}podrywać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
poderwać (się)
Look at other dictionaries:
poderwać się — na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
podrywać się – poderwać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} gwałtownie podnosić się, wstawać z miejsca, unosić się w górę; gwałtownie przyspieszać kroku, poruszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żołnierze poderwali się z okopów. Poderwać się z krzesła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poderwać — dk IX, poderwaćrwę, poderwaćrwiesz, poderwaćrwij, poderwaćał, poderwaćany podrywać ndk I, poderwaćam, poderwaćasz, poderwaćają, poderwaćaj, poderwaćał, poderwaćany 1. «gwałtownie podnieść, unieść w górę; spowodować gwałtowne podniesienie się… … Słownik języka polskiego
podrywać się — Poderwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… … Słownik języka polskiego
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… … Słownik języka polskiego
równy — iron. Są równi i równiejsi «o zbiorowości, w której – wbrew deklarowanym zasadom – zdarzają się ludzie lepiej traktowani od innych, mający szczególne przywileje» Płacić, odpłacać komuś równą monetą zob. moneta 3. Poderwać się, porwać się, skoczyć … Słownik frazeologiczny
